Rysy – wejście od strony słowackiej – szlak, parking, trudność

Który szlak na Rysy wybrać?

Mamy tylko dwie możliwości – wejście od strony polskiej lub słowackiej. Wybór zależy tylko i wyłącznie od Twojego przygotowania (głównie wytrzymałość i kondycja) i doświadczenia w górach. Jeżeli chodzenie po górach to dla Ciebie chleb powszedni i ekspozycja (przepaście i duża wolna przestrzeń podczas wspinaczki) nie stanowi żadnej przeszkody, wówczas bezproblemowo możesz wybrać szlak od strony polskiej. Jest on po pierwsze dłuższy oraz zdecydowanie trudniejszy technicznie – spotkasz się tam z łańcuchami i ekspozycją. Na pewno jeżeli wybierasz się w góry z dzieckiem – szlak od strony słowackiej będzie lepszym wyborem, gdyż trasa jest krótsza i zdecydowanie łatwiejsza – w jednym miejscu znajdują się łańcuchy, aczkolwiek całość zrobiona jest tak, że wejście nie stanowi kłopotu dla żadnej zdrowej osoby.

Rysy od strony słowackiej – parking

I tutaj zaczynamy od pozytywnego akcentu – od strony słowackiej możemy liczyć na bezpłatny parking! W Polsce nie do pomyślenia 🙁 Co prawda parking ten jest ulokowany bezpośrednio przy głównej ulicy prowadzącej wzdłuż wszystkich szlaków w Tatrach Słowackich, ale dojście od niego do początku szlaku na Rysy nie stanowi żadnego problemu – to około 1,5km drogi, a 10 euro pozostaje w kieszeni 🙂 Osobiście, przy schodzeniu żałowałem, że stanąłem tak daleko, bo nogi już odpadały, ale nie każdy jest takim leszczem jak ja 🙂 Dokładna lokalizacja parkingu: darmowy parking przy głównej ulicy. Do dyspozycji mamy również płatny parking przy nieopodal stacji Elektriczki (kolej, którą można tanio dostać się do początku każdego szlaku turystycznego w Tatrach Słowackich). Lokalizacja: płatny parking

Opis szlaku na Rysy od strony słowackiej

Parking Popradzki Staw (słow. Popradské pleso) -> Popradzki Staw -> Wielki Żabi Staw Mięguszowiecki (słow. Veľké Žabie pleso Mengusovské)

• Czas: 3:45h,
• Dystans: 8.8km,
• Suma podejść: 757m

I. Parking Popradzki Staw (Popradské pleso)

Wysokość: ~1210 m n.p.m.

W tym artykule jako miejsce początkowe traktujemy darmowy parking przy głównej ulicy. Zaczynamy z samego rana, więc jest rześko, trzeba się poruszać i rozgrzać. Po zejściu z parkingu na szlak wygląda podobnie do tego po stronie polskiej – kilka km asfaltu, który prowadzi nas do Popradzkiego Stawu. Trzymamy się oczywiście niebieskiego szlaku. Po drodze przecinamy się ze ślicznym potokiem. Nie wiem jak Wy, ale ja uwielbiam te wszystkie przyszlakowe potoczki i szum wody. Cała ta droga raczej nie jest najatrakcyjniejszą częścią wędrówki, ale przynajmniej prowadzi ona przez las 🙂

II. Popradzki Staw -> Wielki Żabi Staw Mięguszowiecki (słow. Veľké Žabie pleso Mengusovské)

Wysokość lustra:  1494,3 m n.p.m.

Gdy zawitamy już przy Popradzkim Stawie, mamy kilka możliwości. Jedna z nich to postój w schronisku i przerwa na jedzonko/toaletę, druga to kontynuacja szlaku – ciągle poruszamy się dalej niebieskim szlakiem i trzecia – możesz zabrać ze sobą bagaż, który wniesiesz do Chaty pod Rysami – za ten miły gest otrzymasz herbatę za darmo. Czy warto? Nie wiem, choć się domyślam 😛 ale oczywiście jeżeli jesteś kozakiem – proszę bardzo.

Teraz ścieżka zamienia się z asfaltu na kamienistą ścieżkę wiodącą lasem a później między kosodrzewiną. Maksymalnie po godzinie mijamy linię lasu. Tutaj pojawia się również rozwidlenie szlaków. Czas podjąć męską decyzję i zboczyć z niebieskiego szlaku na czerwony. Robimy to ze względu na to, że niebieski szlak prowadzi dalej nad Hińczowy Staw aż do Koprowej Przełęczy (później można odbić na czerwony szlak by zdobyć Koprowy Wierch – świetne widoki). Jest to również doskonała droga, którą opiszemy w innym artykule 🙂 Po drodze mijamy również Żabi Potok. Mijamy go kładką i tutaj mamy pierwsze niesamowite widoczki wokół. 

Wielki Żabi Staw Mięguszowiecki -> Chata pod Rysami -> Przełęcz Waga -> Rysy

• Czas: 2h,
• Dystans: 2.3km,
• Suma podejść: 594m

III. Wielki Żabi Staw Mięguszowiecki (słow. Veľké Žabie pleso Mengusovské)

Wysokość lustra: 1919 m n.p.m.

Powoli zyskujemy wysokość i meldujemy się nad Wielkim Żabim Stawem Mięguszowieckim. Nad stawem rozciąga się piękny widok na m.in. Żabiego Konia. My jednak wciąż drałujemy i prawą stroną jeziora, trzymając się kamienistego szlaku przemy ku górze – trudności wciąż brak, ale wielkimi krokami zbliżamy się do łańcuchów. Jeżeli chodzi o sztuczne ułatwienia – łańcuchy były absolutnie zbędne i przyjemniej wchodziło się trzymając się skał. Znajduje się tutaj również kilka drabinek, ale nie wiążą się z tym żadne trudności – generalnie jest bardzo przyjemnie, można poczuć ten vibe wspinaczki, a zagrożenia brak 🙂 Trzeba tylko uważać, bo mijając drabinki ze zdjęcia – później będą jeszcze jedne drabinki i schodki – są tam dwie trasy jednokierunkowe i ta po lewej stronie ze schodkami służy do schodzenia, a po prawej stronie z łańcuchami przy skałach do wchodzenia, więc oczywiście wybieramy prawy wariant.

IV. Chata pod Rysami (słow. Chata pod Rysmi)

Wysokość: 2241 m n.p.m.

Po krótkim kawałku wspinaczkowym, wracamy na zwykłe kamienne stopnie, które prowadzą nas do schroniska pod Rysami – najwyżej położonego schroniska w Tatrach. Przy schronisku wita nas zdecydowanie największa atrakcja 😀 Toaleta z widokiem na góry – jedyna taka w Tatrach. Niestety kolejki dosyć spore i zapach niezbyt  przyjemny, ale czego się nie robi, żeby tam być 🙂

V. Przełęcz Waga

Wysokość: 2336 m n.p.m.

Po drodze na Przełęcz Waga jest tylko jedna rzecz, na którą warto zwrócić uwagę – zalegający śnieg. Byliśmy w Tatrach na przełomie lipca i sierpnia, a mimo to pod przełęczą znajduje się pas śniegu, którego nie da się zbytnio ominąć i jest ślisko – buty na vibramie również nie do końca pomagają niemniej jednak przy bardzo powolnym i pewnym stawianiu kroków nie powinno wystąpić niebezpieczeństwo. Widziałem, że niektórzy zakładali raczki, niemniej według mnie jest to przerost formy nad treścią, gdyż śniegu jest na dosłownie 40m i nie jest to sam lód, po którym nie da się poruszać. Niemniej jednak jak wolisz mieć większy komfort psychiczny – zabierz raczki ze sobą 🙂

VI. Rysy

Wysokość: 2501 m n.p.m.

Po minięciu przełęczy Waga kierujemy się w lewo ku wierzchołkowi Rysów. Po przejściu ok. 200m od przełęczy trzymajcie się lewej strony, by nie zgubić szlaku – sporo osób idzie prosto pod górę, co wydaje się naturalne, ale jednak szlak prowadzi inaczej! Pod koniec, już przy samym wierzchołku zaczyna się robić bardzo skaliście i będzie trzeba wspinać się zarówno przy użyciu rąk i nóg, ale spokojnie. Chwytów jest tyle, że każdy znajdzie jakiś dla siebie 🙂 Na szczycie niestety niemiła niespodzianka – nie ma żadnej tabliczki z nazwą szczytu i wysokością – jest za to kartka A4 z tymi danymi, która chodzi z rąk do rąk – kolejki do zdjęć są niesamowicie długie.

POWRÓT -> tą samą drogą